Jowanka i gang- okładka II wyd
Rok wydania: 2022
Ilustracje: Monika Pollak
Oprawa: twarda
Ilość stron: 152

Jowanka i gang spod Gilotyny

Tomek, Franek i Wawrzek marzą o przeżyciu prawdziwej przygody. Najlepiej przerażająco wspaniałej, z tropieniem groźnych przestępców i odnajdywaniem skarbu. Kiedy do ich bandy mimochodem dołącza Jowanka – ich życie nabiera rumieńców. Bo Jowanka jest inna – odważna, twórcza i szybka. Albo się ją kocha, albo… No właśnie, dziewczyny w klasie za nią nie przepadają. Za to chłopaki dzięki niej wpadają na trop prawdziwej detektywistycznej zagadki.

Myślicie czasem, gdzie podziały się świetne, mądre, rozbrajające poczuciem humoru książki dla dzieci? Właśnie trzymacie w ręce jedną z nich!
Katarzyna Wasilkowska znalazła swoje miejsce w literaturze dla dzieci i jest tu prawdziwą panią na włościach. Patrzy na świat oczami dziecka, ma absolutny słuch literacki i zmysł obserwacji. Świetnie rozumie, że dziecko ma prawo do własnych spraw i problemów. Jednocześnie rozbraja czytelnika poczuciem humoru i uczy beztroski, a to bezcenne w dzisiejszych niełatwych czasach.
Książki Katarzyny Wasilkowskiej to lektura obowiązkowa. Polecam!

Renata Piątkowska

Z recenzji:

  • (…)Katarzyna Wasilkowska układa opowieść bardziej jak serię obrazków obyczajowych niż fabułę o wyraźnych cechach gatunkowych. Udało się jej ze słów ulepić bohaterów, którzy dyskretnie, nienachalnie mówią o przypadkach swego życia. Tacy, którzy bardziej są kolegami niż egzemplum do straszenia lub naśladowania. Ale sądzę, że łatwo się w nich rozpoznać, w potrzebie akceptacji, złości, bezradności w starciu z dorosłymi, w chęci niesienia pomocy i szczodrości. Innymi słowy, jak genialnie mówił Isaac Bashevis Singer, wszelkie naśladownictwa tego, co pożądane, następują nie przez moralizatorski przymus, a na mocy opowieści, w której pozytywny bohater jest na tyle dobrze narysowany, że zwyczajnie chce się być tak fajnym jak on. Jest tak, jakby Wasilkowska nasłuchiwała i przetwarzała życie na opowieść, bez obierania niestosowności, bez tonowania relacji i wypowiedzi(…) – cała recenzja W Nieparyżu
  • (…)Przyjemnie więc poznać grupę dzieci odważnych i otwartych, jak za dawnych lat, głodnych samodzielnych wędrówek, zdobywania doświadczeń i smakowania życia na własnej skórze(…) – cała recenzja Kajecisko
  • (…)Oprócz wątku przygodowego autorka porusza w książce kilka problemów społecznych: biedę, współistnienie z dziećmi niepełnosprawnymi, tolerancję. Pokazuje jak radzić sobie z niektórymi problemami i jak jest to trudne dla małego człowieka. Jednak przesłanie książki jest optymistyczne, to jak będzie wyglądał świat za kilkanaście i kilkadziesiąt lat zależy już od naszych dzieci, my możemy je tylko wspomóc chociażby dobrą lekturą(…) – recenzja na CzasDzieci.pl

Czytelnicy piszą:

  • (…)te teksty takie proste, podwórkowe a jednocześnie z nutą dziecięcego szyfru. Przekręcając każdą kolejną kartkę chcemy więcej, czekamy na niespodziewane, na kolejną dawkę uśmiechu. Niby z pozoru banalnie zwykłe gesty, czynności pokazane w „Jowance” nagle stają się fascynującymi momentami nadającymi szczególny charakter sprawiając, że zwykły dzień staje się tym wyjątkowym dniem. Sylwia Buczek
  • (…)to książka, która potrafi sprawić, że nawet najpoważniejsza mama na świecie, gdy dziecko zaśnie, ciekawa dalszych losów, narażona na wyrzuty (znowu czytałaś beze mnie ?!) zaszywa się w najciemniejszym kącie pokoju, porzuca na chwilę swe „dorosłe” obowiązki i w tajemnicy śledzi dalsze losy bohaterów. Tak, bohaterów i to przez duże B. Przeżywających swoje własne rozterki i problemy, przygody i dylematy,jednym słowem wszystko określane przez nas dorosłych mianem błahostek. Zdecydowanie warto poświęcić chwilę, porzucić patetyczny ton i przypomnieć sobie, że takie błahostki budowały kiedyś nasz cały świat… I ten autentyczny smutek, kiedy nieubłaganie zbliża się ostatnia strona, oczekiwanie na dalszą część i przede wszystkim nieodparte wrażenie, że każda z tych szarych stron, przepełniona jest autentyczną miłością do dzieci(…) – Anna Boruch
  • Lepiej chrząszcze mieć w owsiance, niż nie czytać o Jowance! Lepiej w majtki się posikać, niż nie poznać Dominika! Lepiej dłużej w tramwaju zostać, niż nie wiedzieć, kto nosi kroksa! – Julia Piwakowska